De eerste zaterdag in november vindt in Noordwijkerhout het Sastival plaats. Al vele jaren nemen we als Opleidingsorkest deel aan dit festival. En al vele jaren valt dit samen met een ander festival wat dichter bij huis Immer gerade aus. Dat betekent dat sommige leden een gewetensbeslissing moeten nemen. Onze dirigent kwam ‘even’ van een familieweekend uit Zuid-Limburg, dat was slechts 230 kilometer en waarschijnlijk ook weer terug.
Er was nog één klein hobbeltje. In de wat chaotische tocht naar de aula had één van de leden de muziek even neergelegd om iets anders beter vast te kunnen houden en miste in de zaal haar muziek. Over onder de stoelen gekeken op de tribune, maar dan is het toch plezierig dat je een voetballer als dirigent hebt want na een korte sprint kwam hij met de muziek aan en konden we zonder dat hij buiten adem was met het concert beginnen, want daarvoor waren we toch gekomen.
Er werd een programma gespeeld met werken van diverse signatuur. De Dance Macabre, bekend van het spookslot van de Efteling, Mazzeltov, een joodse melodie voor een bruiloft, de medley van Elvis Presley Lilo en Stich, Never gonna give you up en ons nieuwe Smiling Bossa een arrangement van Ruud geïnspireerd op Braziliaanse muziek.
De jury beoordeelt op intonatie, klank, techniek, balans, articulatie, ritmiek, samenspel, dynamiek, nuancering, muzikale uitvoering en presentatie. Het laagste cijfer was een 7,5; het hoogste een 8. In het juryrapport stonden opmerkingen als een mooi bezet orkest van diverse leeftijden. Enthousiast, houden zo!
Tevreden ging een ieder weer huiswaarts of 230 kilometer zuidwaarts.
Matthé Bruijns